Peuterproof longdrinkglas

Mijn dochter is 2,5. Een peuter, die ’grotemensendingen’ machtig interessant vindt. Waar een hoop grote mensen een hekel aan hebben, strijken, vindt zij fantastisch. Als mama of papa gaat strijken wil ze maar al te graag meehelpen. Met haar eigen, knalroze, plastic strijkijzer levert ze vouw- en kreukloos de theedoeken en dweiltjes op.

Nog zo’n ding. Drinken uit een groot glas. Niet zo’n klein plastic bekertje. Allang niet meer interessant. Nee, het echte werk. Een ‘longdrinkglas’. Mijn glas is het einde, wil zij ook. Ik leg uit dat ze voorzichtig moet zijn met glazen, want als ze vallen gaan ze stuk. Uiteindelijk valt dat glas natuurlijk op de grond, maar… opvoeddilemma: niet stuk. Het glas blijft heel. Leg dat maar eens uit, dat glazen soms niet stuk gaan als ze vallen. Voor de zekerheid heeft ze nu haar eigen peuterproof longdrinkglas. Plastic. Vandaag was het opeens een paar minuten muisstil in huis, als ik na een paar minuten toch maar eens ga kijken wat er in de keuken gaande is, tref ik de inhoud van de net aangeschafte tissuedoos op de grond. Overal sneeuwwitte propjes. Als ik vraag waarom alle tissues uit de doos zijn, geeft zij een heel logisch antwoord: “moet onderaan beginnen mama”. Doen we tenslotte ook met aankleden. Eerst een hemd, dan een shirt. Onderaan beginnen. Peuterlogica.

Groene goudvis

Wat staat er op het menu van jouw goudvis? Ik heb er geen, maar als ik er wel één had, dan kreeg hij visvoer.

Zo'n potje met van die flinterdunne, ieniemini 'papierlookalikes'. Zo'n potje bevat slechts een paar gram. Je doet er minstens een half jaar mee. Een goudvis is namelijk geen grote eter. Naast de dagelijkse maaltijd knabbelt hij nog een beetje aan de waterplanten, dan heeft hij genoeg voor de dag.Een potje visvoer kost hooguit drie euro. Als je hem dagelijks een luxe maaltijd wilt voorschotelen, betaal je vier euro. Koop je een grootverpakking, dan betaal je nog meer, maar dan doe je er een jaar mee. Bezuinigen op het eten van de goudvis is dus niet aan de orde. En toch zijn er mensen die zich afvragen of een goudvis ook iets anders mag eten. Gras bijvoorbeeld. Gras? Ja, gras. Als je goudvis gras mag eten, scheelt dat je minimaal drie euro per jaar. Kan je weer een extra ijsje eten in de zomer. Een boterpakje in een chocoladejasje kost anno 2011 ook drie euro. Hoe ik weet dat mensen zich afvragen of een goudvis ook gras mag? Heel simpel. In de statistieken van mijn blog kun je zien waar je op gevonden wordt. En 'mag goudvis gras' is daar één van. Ik heb het ingetikt in de zoekmachine en ja hoor: bovenaan. Dus als je niet meer weet hoe mijn blog heet, je kan ook zoeken op 'mag goudvis gras'. Bovenste URL. Ik heb ooit een blog geschreven over een intelligente goudvis, dat gecombineerd met 'het gras is groen', geeft hits in de zoekmachine. Benieuwd of 'groene goudvis' ook wat oplevert.