Zij zag vandaag een oude, rustige meneer met een rode mijter. Niks mis mee. Er waren ook springende, dansende, joelende mensen met veren op hun baret. Eentje daarvan benaderde haar. Op een paar meter afstand was hij best leuk. Maar toen hij dichterbij kwam… Gelukkig zat zij veilig op de arm van haar vader.
Hij heeft het nog een paar keer geprobeerd. Vijf meter. Prima. Vier dan. Gaat ook nog wel. Drie. Nog net te doen. Twee meter… is echt het maximaal haalbare. Ze hebben een afspraak gemaakt. Volgend jaar begint hij op twee meter afstand en komt dan langzaam dichterbij. Aan het einde de dag gaan ze samen op de foto. Zij op zijn arm. Haar vader maakt de foto dan leuk op afstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten