Het staat gezellig. Fleurig. Kleurrijk. Heeft ook nog iets gezonds geloof ik. Doet iets met de lucht. Nou verwacht ik dat bij ons die impact heel klein is. Want zoveel hebben we er niet. Heb ze puur voor de leuk. Vult een lege plek die ooit saai was. Sommigen kunnen jaren mee. Zo schijnt in ieder geval. Toen ik nog thuis woonde stond daar een exemplaar die het plafond aanraakte. Jaren, zo niet eeuwen oud. Maar dat is mij nog niet gelukt. Heb ook nog nooit een nieuwe huisvesting hoeven aanschaffen. Schijnt ook wel eens nodig te zijn. Maar zo ver komt het bij mij niet. Ik zie ze heus wel staan. In een verveeld momentje kan ik er ook wel eens aandachtig naar kijken. Maar toch.. Ik denk er gewoon niet aan. Heb ’t zelfs al eens in mijn mobiel ingesteld dat ik wekelijks herinnerd word. Maar die herinnering komt dan net op het verkeerde moment. Druk met iets anders. Geen zin. Doe ik morgen wel. En dan komt het er niet van. Uitstel wordt afstel. Afstel wordt uiteindelijk een lelijk, dor, droog geval. De hoek die fleurig was, is weer saai. Dus begeef ik mij weer naar de winkel. Kom er inmiddels zo vaak dat ze overwegen speciaal voor mij een loyaliteitsprogramma op te zetten. Kan natuurlijk ook voor nep gaan. Maar dat is het dan toch ook weer niet. Nee, ik ga gewoon heel regelmatig naar het tuincentrum om een nieuwe kamerplant aan te schaffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten