Tijdens een vergadering vanmorgen bedacht ik iets voor de rondvraag. Half uur later waren we bij dat agendapunt. Wist ik niet meer wat ik bedacht had. Graven in mijn geheugen leek niet te lukken. Oké, volgende keer meteen opschrijven.
Terug bij m’n werkplek. Ik zou een overzichtje maken. Maar van wat ook alweer? Kon ik weer de geheugengraafmachine opstarten. Niet meer opgekomen. Even koffie halen dan. Bestellingen van de collega’s opgenomen. Niet opgeschreven, want ik onthoud dat soort dingen altijd. Ik moest even wachten bij de koffieautomaat. In de tussentijd even naar het toilet geweest en een printje gemaakt. Toen weer terug naar de afdeling. Zegt een collega “jij zou toch koffie halen?”. Oh ja… vergeten. Gelukkig wist ik nog wel ieders bestelling. Alles uitgeserveerd… Wat denk je? Was ik mezelf vergeten… Kon ik weer terug. Zal wel een zwangerschapssymptoom zijn, een kortetermijngeheugen dat werkt als een zeef. Ik noem het zelf een ‘goudvisgeheugen’. Dat kan ik wel onthouden. Toch?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten