De honderd gepasseerd. Honderd dagen achter elkaar een blog geschreven en geplaatst. Honderd keer bedacht waar ik nu weer inspiratie vandaan ging halen. Honderd verhaaltjes. Allemaal anders. Allemaal uniek. Allemaal van eigen hand en uit eigen hoofd.
En nu? Stoppen? Doorgaan? Dagelijks iets verzinnen om een blogje over te schrijven maakt me creatief. Het geeft me een andere kijk op dingen. Zelfs de kleinste en meest onnozele dingen kunnen uitgroeien tot een blog. Dagelijks vele lezers. Vaste lezers ook. Steeds weer leuke reacties. Dat motiveert. Hoe meer, hoe beter. Dus zeg ‘t voort. Tot nu toe, dag in dag uit, een blog geschreven. Dat verandert. Ik blijf bloggen. Het is verslavend. Het is leuk. Maar niet meer elke dag. Tenminste, ik leg mezelf niet meer op om elke dag een blog te schrijven. Dus misschien af en toe een dagje niet. Blogvrij. En straks, als er geboortenieuws is, dan neem ik misschien een paar daagjes meer blogvrij. Zie wel hoe ’t loopt. En alle vaste lezers die nog geen volger zijn op mijn site http://www.belindamantel.blogspot.com, ik zou ’t leuk vinden om te weten wie je bent, dus meld je aan als volger. Kan met een twitteraccount of een google-account. Heel eenvoudig. En, heb jij een onderwerp voor mijn blog? Ik hoor ’t graag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten