Ze was tien maanden toen ze ging tijgeren. Vijftien maanden toen ze ging kruipen. Bij achttien maanden ging ze zelf staan en bij twintig maanden ging ze lopen. Mijn dochter is wat traag qua beweging. Althans, dat zeggen de ‘gemiddelden’. Zelfs fysiotherapie voor gehad.
Het feit dat ze met bewegen wat trager is vinden wij geen probleem. Zelfs soms ook wel handig. Zo hebben wij geen traphekjes in huis, ze durft de trap niet op zonder hulp. Haar eventjes alleen laten in de huiskamer geen probleem, stoelen en banken klimt ze toch niet op. Tot vandaag. 23 maanden en 5 dagen oud. Er ontpopte zich een ware acrobaat in haar. Ze klimt in haar kinderstoel. Haalt allerlei toeren uit om op de eetkamertafel te klimmen. Wil opeens de hele dag de trap op en af. Even niet opletten en ze staat trots bovenop haar tekentafeltje naar me te zwaaien. Vandaag zijn we doorgekomen zonder grote valpartijen en blauwe plekken. Ik overweeg een helm en knie-, elleboog- en polsbeschermers. Vrijdag ben ik vrij. Ga dan de stad in op zoek naar een extra paar ogen. Voor mijn achterhoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten