zaterdag 11 december 2010

Witte knokkels

Ik was bevooroordeeld. Dat heb ik wel vaker bij dit type auto. Noem geen merken, maar als ik er eentje in de verte zie ga ik er van uit dat de snelheid niet hoger ligt dan stapvoets. Toen ik dichterbij kwam kreeg ik een bevestiging van wat ik al dacht.

Ze reed 50 waar je 80 mocht. De ruitenwisser op het achterraam zwaaide paniekerig heen en weer. Ondanks het mooie weer. Blauwe lucht, vrolijk zonnetje. Een zenuwachtig knipperend oranje lampje aan de linkerkant. Afslaan was geen optie, inhalen niet nodig. Dan weet je genoeg. De chauffeur zit bloednerveus en in opperste concentratie achter het stuur. Bij het inhalen weer een bevestiging. Met witte knokkels hield ze het stuur vast. Buik tegen het stuur. Kin op het stuur. De rugleuning van de stoel ongebruikt. Een gevaar op de weg. Stoppen bij het eerstvolgende postkantoor en een OV-kaart aanschaffen is mijn advies.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten