Er is een pakket bezorgd. Bij de buren. Twee huizen verder. Pakket voor ons. Of eigenlijk, voor mij. Een opvallende doos. Een gezellige buitenkant. Oranje. Een feestelijke print erop. Meteen opengemaakt.
De inhoud begint leuk. Een knuffelgiraffe. Dan nog een kinderboekje en een grote kartonplaat over veiligheid in huis. Maar dan. Als de kartonplaat uit de doos is. Pas dan vind je de echte inhoud. Zo’n inhoud waarvan je liever van te voren niet weet dat je ’t nodig hebt. Angstaanjagend. Klinisch. Steriel. Maar liefst drie setjes steriele doktershandschoenen. Twee pakken met in totaal 32 verbanden die voor mijn gevoel enkele liters aankunnen. Een dozijn matrasbeschermers van 60 bij 60 cm. En een paar grote matrashoezen. Nee, niet van zachte stof. Maar van kunststof. Lijkt een beetje plastic. Van dat krakende spul. Grote pakken met watten. Wondgaasjes. Alcohol. En nog meer wat ik niet kan thuisbrengen. Een bevallingspakket. Ter voorbereiding. Kan ik alvast wennen aan het idee dat het half april waarschijnlijk allemaal tevoorschijn getoverd moet worden. Mijn wentijd is nog ongeveer twaalf weken. Moet genoeg zijn. Met dank aan de zorgverzekeraar. Keurig op tijd verstuurd.
Dat zijn leuke dingen
BeantwoordenVerwijderen