Half uur schoon

Ken je dat meisje? Dat altijd vuil was? Als ze in bad was geweest bleef ze maximaal een half uur schoon. En op een dag kwam er visite. Ze was in bad geweest, kreeg schone kleertjes aan. Haar moeder sloot haar op in haar slaapkamertje, want dan was de kans het grootst dat ze schoon bleef. Maar nee hoor. Ze klom uit het raam via de ladder van de schilder. Maar de schilder had haar niet gezien. Hij liet van schrik zijn pot verf over haar heen vallen. En binnen een half uur was zij niet schoon meer.

Dit is niet op waarheid gebaseerd. Tenminste… niet in mijn kennissenkring. Moet toegeven dat mijn dochter het soms ook presteert om bij het ontbijt de appelstroop van haar boterham op haar shirt te smeren. Of dat de beker met karnemelk in gedachten al aan d’r mond hangt, maar in werkelijkheid giet de witte vloeistof over de pasgewassen broek. Dan blijkt zelfs een slab niet te helpen. Al doende leert men. En laten we eerlijk zijn: je ziet nog best wel eens volwassenen bij wie dit ook gebeurt. Mannen die een stropdas dragen en al na één kopje koffie moeten constateren dat de stropdas heeft meegedronken. Mevrouwen die aan de witte blouse te zien een boterham met chocoladehagel naar binnen hebben gewerkt. Maar zo extreem als bij Floddertje, dat zie je niet vaak. Daarom lachen wij ook hartelijk om haar verhaaltjes. Vandaag het boek gekregen. Wat zijn we er blij mee. Bedankt lieve collega!