Het was alweer een tijd geleden. Acht weken om precies te zijn. Dus het werd weer tijd. Ik word er niet echt knapper van. Sterker nog: de dag dat ik geweest ben zie ik er niet uit. Blijf ik het liefste binnen. En als ik dan toch in het openbaar verschijn heb ik het idee dat iedereen me aankijkt alsof ik er gek uitzie.
In de praktijk valt het reuze mee. Maar gevoelsmatig ligt dat nou eenmaal zo. Rode vlekjes die ik normaal niet heb. Want er komen altijd naaldjes aan te pas. Duurt nooit zo heel lang, maar echt ernaar uitkijken doe ik ook niet. Vanmorgen ben ik weer geschuurd. Waarna ik werd bedolven onder een laag modder. Een rustgevend muziekje op de achtergrond en twintig minuten marineren. Maar ik heb er weer van genoten. De volgende afspraak moet ik nog maken. Doe ik na half april. Dan ben ik vast weer toe aan een opknapbeurt bij de schoonheidsspecialist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten