Wij hebben een zang- en danstalent in huis. Waarschijnlijk zijn wij de enige die vinden dat zij de “Hollands-next-dans-en-zing-talent-X-factor” heeft. Dat vindt elke ouder van zijn kind. Daar heb je geen jury voor nodig.
“Hoofd schouders knieën teen knieën teen”… Wie kent ‘em niet. Ook als je de tekst niet goed verstaat, maakt het dansje herkenbaar om welk liedje het gaat. “Hoedje van papier" kan ze goed uitspreken, dus die herkennen we ook. Op de crèche is zingen dagelijkse kost. En aangezien ze dat erg leuk vindt, doet ze dat thuis ook. Of ze nou een hoge of een lage toon inzet, ze verwacht dat wij meteen met haar meezingen. Vaak lukt ‘t. Maar haar verwachtingsvolle blik wordt ook wel eens beantwoord met een hoop vraagtekens. Soms, als ze het een paar keer heeft gezongen, heb ik zo’n ‘aha-moment’. Dan hoor ik opeens een bekende klank of een bekend woord. Maar er zijn nog steeds van die liedjes… Hoog tijd dat ik me er eens in ga verdiepen. Een CD met 30 kinderliedjes ligt in de kast. Zoek ik op Youtube een filmpje met het bijbehorende dansje. Binnenkort start ik met een zelfstudie. Benieuwd of ik een snelle leerling ben op dit vlak. Met de teksten van de nu veelgedraaide nummers op de radio wil het niet zo lukken. En dat terwijl ik minimaal twee uur per dag radio luister. Hopelijk baart oefening kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten